اخبار فناوري و ديجيتال

گوشي هوشمند معمولاً به دو صورت موجودند: گوشي هاي هوشمند PDA مانند كه در اصل يك دستگاه PDAيا كامپيوتر جيبي هستند كه همانند گوشي ها تلفن همراه، قابليت برقراري تماس تلفني را هم دارند و مدل بعدي، گوشي هايي هستند كه بيشتر شبيه به يك گوشي تلفن همراه هستند و در خود برخي قابليت هاي يك PDA مانند تقويم، ايميل، مروگر وب و برنامه هاي آفيس را نيز دارند.

گوشي هاي PDA مانند، معمولاً صفحه نمايش بزرگتري دارند و اكثراً صفحه نمايش هاي حساس به تماس هستند و با قلم با آنها كار مي كنند. در نتيجه اغلب صفحه كليد ندارند و از صفحه كليد مجازي روي صفحه نمايش استفاده مي كنند. براي انتخاب بين اين دو مدل، شايد بيشتر شكل ظاهر و استفاده راحت تر از هر كدام مي تواند تعيين كننده باشد.

اگر شما گوشي مي خواهيد كه تنها براي برقراري تماس و استفاده هاي ساده راحت باشد، گوشي هاي هوشمند را به شما پيشنهاد نمي كنيم، چون استفاده از آنها خيلي ساده نيست، اما اگر مي خواهيد مرتب به اينترنت دسترسي داشته باشيد، بتوانيد فايل هاي PDF، Excel و يا Word را روي گوشي خود باز كرده و ويرايش كنيد، برناlه هاي كاربردي گوشي خود نصب كنيد، قرارهاي ملاقات خود را به صورت كامل مديريت كرده و از دست ندهيد و خلاصه اين كه يك دفتر كار كوچك هميشه همراه خود داشته باشيد، داشتن يكي از اين گوشي هاي هوشمند جالب را به شما توصيه مي كنيم.

اما براي انتخاب يك گوشي هوشمند، تنها انتخاب نوع گوشي كفي نيست، بلكه انتخاب سيستم عامل مناسب هم بسيار هم است. گوشي هاي هوشمند نيز مثل كامپيوترها سيستم عامل دارند كه سيستم عامل اين گوشي ها به ۵ مدل سيمبين، ويندوز موبايل، بلك بري، پالم و لينوكس تقسيم مي شود.

اين كه شما با كدام يك از سيستم عامل راحت تر باشيد، از اهميت فوق العاده اي برخوردار است، چرا كه به قول معروف بايد يك عمر با آن سر و كله بزنيد!

از اين نكات مهم كه بگذريم، قيمت گوشي هم از اهميت بالايي برخوردار است. اين گوشي ها معمولاً قيمت بالايي دارند، پس هزينه زيادي براي خريد آن بايد بپردازيد، در نتيجه انتخاب مدل مناسب شما از اهميت زيادي برخوردار است تا بعد به اين نتيجه نرسيد كه پول تان را دور ريخته ايد.

قيمت اين گوشي ها معمولاً از ۳۰۰-۴۰۰ هزار تومان شروع مي شود و تا بالاي يك ميليون تومان هم مي رسد؛ پس براي انتخاب گوشي مناسب خود، به قيمت آن هم توجه داشته باشيد.

گوشي هاي هوشمند خصوصاً در سال هاي اخير فروش بسيار خوبي داشته اند و از نظر تعداد فروش با PDA ها رقابت مي كنند. گوشي هاي هوشمند با پشتيباني از سرويس هاي GSM و GPRS براي مرور اينترنت مناسب به نظر مي رسند.

يكي گوشي هوشمند، كلاسيك ايميل مخصوص به گوشي ها را نيز دارد. گوشي هاي هوشمند مانند PDA ها صفحه نمايش و يا صفحه كليد حساس به تماس جهت تايپ كردن دارند و به سادگي با كامپيوترهاي شخصي همسان سازي مي شوند. اندازه وضوح تصوير صفحه نمايش آنها، مخصوص خواندن فايل هاي متني، ايميل ها و مرور وب طراحي شده است. مقدار حافظه داخلي آنها بين گوشي هاي مختلف متفاوت است، اما اگر از اسلات كارت حافظه استفاده كنند، مقدار حافظه آن را حداكثر تا ۲ گيگابايت افزايش مي دهند. عمر باتري آنها نيز بسته به سيستم عامل، مدت زمان استفاده و قابليت هايي كه دارند متفاوت است.

اغلب گوشي هاي هوشمند حداقل دوربين VGA دارند و مي توانيد عكاسي و فيلمبرداري كنند. داشتن پخش كننده موسيقي و ويديويي يك استاندار نيست، اما در مدل هاي جديد، متداول شده است. در ميان نرم افزارهاي اين دستگاه ها مي توان به كتاب هاي الكترونيكي، بازي ها و دستگاه هايي چون دريافت كننده هاي GPS و دوربين اشاره كرد كه اين گوشي ها را تبديل به گوشي هايي با قابليت هاي بالا مي كند

كدام گوشي هوشمند است؟

كارشناسان مي‌گويند در سال گذشته ده‌ها ميليون گوشي هوشمند در سراسر دنيا به فروش رفته است. اين خبر خوبي براي فروشندگان اين‌گونه وسايل محسوب مي‌شود. با اين حال بايد ديد، چند نفر به طور قطع مي‌دانند كه اصلاً گوشي هوشمند چيست ؟ آيا صرفاً‌ دستگاه پر زرق و برقي است كه به شما اجازه مي‌دهد بتوانيد توسط آن قطعات كوتاه فيلم را تماشا كنيد؟ يا اصلاً يك ابزار كاري و تجاري است؟ به نظر شما چيزي است كه بتوان با گذاشتن آن روي ميز مذاكره، همكاران و طرف‌هاي مذاكره را تحت‌تأثير قرار داد؟ از نظر شما آيا ‌BlackBerry را مي‌توان يك گوشي هوشمند به حساب آورد؟ و از همه مهم‌تر، داشتن يكي از اين دستگاه‌ها چه معني و مفهومي براي شما دارد؟

گوشي‌ها دارند هوشمندتر مي‌شوند و با گذشت زمان، تمام گوشي‌ها به سطحي از كاربردهاي پيشرفته خواهند رسيد كه با نمونه‌هاي هوشمند امروزي برابري خواهند كرد.

بنا به گفته يك تحليلگر مركز تحقيقاتي گارتنر، مشخصات يك گوشي موبايل هوشمند عبارت است از: صفحه نمايش بزرگ، قابليت كار با اطلاعات، ابزاري دستي براي ارائه كارايي‌هاي كامل يك تلفن، و در عين حال قابليت‌هاي يك PDA را نيز داشته باشد

اغلب ناظران صنعتي و توليدكنندگان با اين تعريف تقريباً ساده اين تحليلگر موافقند، اما از نظر طراحان اين گوشي‌ها، شكي نيست كه قابليت كار با برنامه‌هاي كاربردي، به طور قطع يكي از ويژگي‌ها و خصوصيات اصلي اين دستگاه‌ها به‌شمار مي‌رود.

جيسون لانگريج، مدير تجارت موبايل مايكروسافت در انگلستان، در اين‌باره مي‌گويد: از نظر ما گوشي هوشمند تركيبي از دستگاه‌هاي سنتيِ ارتباطي با برنامه‌هاي كاربردي و اطلاعات پيشرفته است.

در يك تعريف ساده‌تر، يك گوشي پيشرفته امكان دسترسي شما به ايميل‌هايتان را مقدور مي‌سازد، اما يك گوشي هوشمند مي‌تواند ايميل‌ها و تقويم قرارها را با پي‌سي هماهنگ سازد.

به هرحال ارائه يك تعريف كامل و جامع از گوشي هوشمند بسيار فراتر از تعاريفي است كه ويژگي‌هايي مانند قابليت اجراي برنامه‌هاي كاربردي را دربر مي‌گيرد. اين تعريف در بطن خود گوشي نهفته است.

گوشي‌هاي هوشمند در حقيقت بيشتر، خصوصيات پي‌سي‌ها را دارند تا گوشي موبايل. خصيصه اصلي يك گوشي هوشمند از نظر عامه مردم اين‌ ‌است‌ ‌كه قابل برنامه‌ريزي باشد. تحليلگر ديگري از Ovum وجه تمايز يك گوشي هوشمند را در دارا بودن سيستم عامل باز و قابليت نصب و لغو آزادانه برنامه‌هاي كاربردي مي‌داند.

شايد بتوان مناسب‌ترين تعريف گوشي هوشمند را از قول يكي از متخصصان IT اين‌گونه بيان نمود: من وقتي يك گوشي را مي‌بينم، مي‌توانم هوشمند بودن آن را تشخيص بدهم. گوشي هوشمند دستگاهي است كه مديران از كاركنان فني خود مي‌خواهند آن را برايشان تنظيم نمايند و مدير مربوطه در حال بازگشت به خانه و روي صندلي عقب تاكسي، اطلاعات حساس شركت را مرور مي‌كند.

برخلاف ديگر گوشي‌هاي موبايل، گوشي‌هاي هوشمند مي‌توانند هدف انواع ويروس‌ها و بدافزارها قرار گيرند. مسلماً اكثر ويروس‌ها و كرم‌ها به طور معقولانه‌اي با هدف فعال شدن، با ملايمت از كاربران درخواست مي‌كنند عمل خاصي را انجام دهند.

امنيت به طور حتم يكي از مشخصه‌هاي تلفن هوشمند است. نيك ايوانز، يكي از اعضاي سيليكون دات‌كام و مدير بخش تأمين بودجه تجهيزات كليدي، مي‌گويد: گوشي هوشمند يك كابوس براي مديريت، پشتيباني و امنيت است. داشتن اين گوشي به معني صرف هزينه بيشتر براي ارسال پيام‌هاي چندرسانه‌اي و استفاده از امكانات نسل سوم (۳G)، از دست دادن زمان و اتلاف وقت به منظور هماهنگ‌‌نمودن اطلاعات گوشي با لپ‌تاپ و پذيرش ريسك امنيتي با به همراه داشتن كل بانك اطلاعات شركت در يك ابزار زيبا و جذاب است كه هميشه احتمال سرقت آن وجود دارد.

مارك ادواردز، مدير ارشد بخش مديريت ابزار شركت mFormation، عقيده دارد: وقتي ابزار پيشرفته‌اي مانند يك گوشي هوشمند داريد، بايد اطمينان داشته باشيد كه كسي به اطلاعات آن دسترسي پيدا نخواهد كرد. وقتي مردم از نرم‌افزارهاي پيچيده‌تر و پيشرفته‌تر استفاده مي‌كنند، ما با درخواست‌هاي امنيتي ببيشتري روبه‌رو خواهيم بود.

به هرحال بحث در اين مورد كه تلفن‌هاي هوشمند شامل چه چيزهايي است يا چه چيزهايي را در برنمي‌گيرد، مسلماً يك بحث زودگذر خواهد بود. گوشي‌ها هر روز در حال هوشمندتر شدنند و با گذشت زمان، تمام گوشي‌ها به سطحي از كاربردهاي پيشرفته خواهند رسيد كه با نمونه‌هاي هوشمند امروزي برابري خواهند كرد.

مثال واضح اين مسئله مربوط به سال ۲۰۰۰ است. يعني زماني كه سيستم‌عامل سيمبيان طفلي نورسيده بود و ايده ويندوز موبايل هم هنوز به ذهن برنامه‌نويسان مايكروسافت خطور نكرده بود. لفظ <هوشمند> براي اولين گوشي سيمبيان يعني Ericsson R380 به كار برده شد كه امكاناتي همچون ايميل، تقويم قابل برنامه‌ريزي و وب (البته به شكل WAP) را عرضه نمود. اين گوشي حتي از لحاظ نظري قابليت هماهنگي با ايميل شما را نيز داشت. البته اين‌كار را به اين شكل آسان كه امروزه صورت مي‌پذيرد، انجام نمي‌داد.

اينك و از آن زمان تا به امروز، يك دور كامل طي شده است. آخرين مدل گوشي سوني‌اريكسون تمام ويژگي‌هايي كه يك گوشي هوشمند بايد داشته باشد را دارد. مشخصاتي كه همانند تمام گوشي‌هاي مجهز هم‌خانواده خود، هنوز خواهان كافي پيدا نكرده است. اين شركت ژاپني- سوئدي در حال تبديل عنوان بهاست. با اين حساب زماني كه توليدكنندگان در حال دورشدن از مفاهيم اوليه هستند، چگونه مي‌توان از كاربران توقع داشت بدانند وسيله‌اي كه در جيب دارند چيست؟

ديويد وود، يكي از مهندسان نوكيا، يعني بزرگ‌ترين شركت فروشنده سيستم‌عامل تلفن‌هاي هوشمند (سيمبيان) مي‌گويد: گوشي‌هاي هوشمند دو تفاوت اساسي با گوشي‌هاي معمولي دارند: اول، چگونگي ساخت و دوم، كاري كه انجام مي‌دهند. چگونگي ساخت به اين معني است كه در ساخت اين گوشي‌ها از سيستم‌هاي باز استفاده مي‌شود (سيستم باز يا Open System به ‌گونه‌اي طراحي گفته مي‌شود كه ضمن قبول دسته‌اي از استانداردهاي عام و مورد قبول، قابليت كار با هر نرم‌افزار و سخت‌افزاري را داشته باشد).

استفاده از اين نوع سيستم‌ها به منظور بهره بردن از مهارت، نيرو و ابداعات شركت‌هاي مختلف در دامنه وسيعي از صنايع متفاوت است و نتيجه اين امر، توسعه ساختاري گوشي‌هاي موبايل از طريق اصلاح سريع و بهبود دائمي خواهد بود. اين نظر آقاي وود، علاوه بر مشخص كردن دو راه براي تشخيص گوشي‌هاي هوشمند، به دو گروه اصلي كه اغلب نياز دارند تا اين تعريف انجام گيرد نيز اشاره دارد؛ صنعت و كاربران.

براي صنعت و سازندگان گوشي‌هاي هوشمند، همه چيز در نرم‌افزار خلاصه مي‌شود. گوشي‌هاي هوشمند، يك سيستم‌عامل چندوظيفه‌اي (Multitasking) و قابل برنامه‌ريزي دارند كه كاربران را قادر مي‌سازد خود را با قابليت‌ها و امكانات گوشي خود هماهنگ كنند. از طرف ديگر براي كاربران مسئله هنوز همان قابليت‌ها و امكانات است؛ با اين تفاوت كه آنان به اين مسئله از جنبه ديگري نگاه مي‌كنند.

از نگاه كاربران ، گوشي تلفن وسيله‌اي است كه به آن‌ها امكان كار و دسترسي به جديدترين برنامه‌هاي تجاري، ايميل بي‌سيم، اتوماسيون تجاري و مديريت توزيع شبكه‌اي را مي‌دهد و در عين حال اين توانايي را ايجاد مي كند تا نتايج را با نرم‌افزاري در دفتر شركت خود به اشتراك بگذارند و هماهنگ سازند. بنابراين تعريفي كه كاربران خواهند داشت، وابسته به عملكرد توليدكنندگان گوشي‌هاي هوشمند است و نتيجه اين خواهد بود كه اين تعاريف پيوسته با عرضه آخرين برنامه‌هاي كاربردي، جديدترين سيستم عامل‌ها و پيشرفته‌ترين قابليت‌ها و امكانات تغيير مي‌يابند.

در انتها اگر فكر مي‌كنيد كه صاحب يك گوشي هوشمند هستيد، احتمالاً همين‌طور هم هست، ولي اگر فكر مي‌كنيد همين گوشي طي دو سال آينده همچنان هوشمند ناميده خواهد شد، به طور حتم در اشتباهيد